VOORBEELDEN

Een kat van 4,5 jaar met epileptische aanvallen om de 2-2,5 maand sinds ongeveer 2 jaar. Daarnaast schrikt het dier snel en kan angstig worden van geluiden. De kat werd op fenobarbital gezet om de aanvallen te beperken. De medicatie werd omhoog geschroefd als laatste ‘oplossing’.

 

Deze kat ontwikkelde zijn klachten in een situatie waarbij er erg veel ‘stressfactoren’ aanwezig waren in zijn omgeving. Niet alleen was deze kat een heel sterk dier, hij wilde toch voornamelijk ‘kat’ zijn. De daarbij gepaarde prikkels van een mensenleven gingen hem niet zo goed af.

 

Omdat epilepsie schade kan aanrichten in de hersenen was het voornaamste om in eerste instantie te werken op: het verminderen van de aanvallen, de aanval niet heftig te laten zijn en herstel na aanval te optimaliseren.

 

Een dagboek werd bijgehouden en de kat werd meer ruimte gegeven om gewoon zijn ding te kunnen doen. Daarnaast werd er bij de eigenaren meer inzicht gegeven in ‘wie deze kat is’ en waarom epilepsie kan ontstaan.

Als ondersteuning werd een Bach-bloesem remedie en celzouten ingezet. Later werd een homeopathisch middel ingezet, de medicatie afgebouwd, voeding aangepast en een multivitaminen en mineralen complex ingezet.

 

De aanvallen kwamen minder vaak terug, de duur van de aanval nam af en het herstel van de kat na een aanval was een stuk sneller.  Na ongeveer 8 maanden bleven de aanvallen uit. De kat speelde meer en was meer kat.